Home

nart is

Nart Wielaard werkt op het snijvlak van maatschappij, technologie en bedrijfsleven. Hij brengt complexe ontwikkelingen terug tot eenvoudige en begrijpelijke verhalen en doet dat in de rol van gespreksleider, adviseur en schrijver. In vorige levens was hij registeraccountant, wereldreiziger en journalist. Zijn kennis ligt vooral op het gebied van thema's als big data, sustainability, ondernemerschap en nieuwe media. Nart is dol op vraagtekens en heeft een hekel aan uitroeptekens. In overdrachtelijke zin dan natuurlijk. 

Naast een veelheid aan projecten voor opdrachtgevers uit bedrijfsleven en schreef samen met hoogleraar Sander Klous het boek Wij Zijn Big Data. Er zitten twee andere boeken in de pijplijn maar die pijplijn kon wel eens lang zijn.

Nart vindt het leuk als u belt voor een kennismaking.

    

Ik, optimist

Gisteren las ik een recensie over mijn laatste boek, Vertrouwen in de slimme samenleving. De recensent noemde ons optimistisch. Ik beschouwde het als een compliment, mede-auteur Sander Klous vond dat ‘constructief’ eigenlijk meer op zijn plaats zou zijn.

Vanmorgen verslikte ik me in mijn cruesli toen ik in mijn newsfeed las dat Google voortaan met 95 procent accuratesse kan voorspellen wanneer ik sterf. Eerste ingeving: Harry Mulisch’ die bij leven de onnavolgbare woorden sprake dat ‘zijn sterfelijkheid nog maar moest worden bewezen’. Tweede ingeving: dit stinkt. Na vijf minuten eenvoudig speurwerk kwam de aap uit de mouw. Google’s Deep Learning technologie wordt inderdaad onderzocht in een ziekenhuis, om de medische behandelingen van patiënten te verbeteren. Een van de dingen die ze daarbij vrij nauwgezet kunnen voorspellen is de sterftekans. Er is geen sprake van dat Google de wereldbevolking keurig op sterftedatum aan het ordenen is, iets wat wel wordt gesuggereerd in de kop van het verhaal.

Ik was verdrietig over de kortzichtigheid van de media die er weer eens mooie clickbait van hebben gemaakt. En ik ben ook weer trots op dat optimisme dat me wordt toegeschreven. Ik vind optimist een geuzennaam. Al was het maar om dat ongebreidelde pessimisme over wat de Frightful Five ons allemaal willen aandoen. Ik vind dat we niet alleen oog moeten hebben voor de risico’s maar ook voor de goede dingen die deze bedrijven ons bieden. Waaronder de inzet van deep learning in een ziekenhuisomgeving.

Zo’n genuanceerde houding is inderdaad constructief. Maar ja, dat vind ik dan weer geen lekkere geuzennaam.

Tech maakt meer kapot dan u lief is

Cambridge Analytica gebruikte 50 miljoen profielen van Facebook om wereldwijd zo’n 200 verkiezingen te beïnvloeden, waaronder die in de Verenigde Staten; Uber maakte bij bedrijfsfeestjes indruk op gasten door met een God’s view te laten zien waar kennissen zich op dat moment bevonden; LinkedIn trok gegevens van de agenda op de iPhone van gebruikers naar zich toe; We-Vibe monitorde de temperatuur van haar slimme vibrators tijdens gebruik;  Disney ontwikkelde een ‘elektronische zweep’: een computerscherm waar medewerkers van elkaar konden zien hoe hard ze werken; Samsung TV’s luisterden gesprekken in je huiskamer af en verstuurden informatie via internet; TomTom verkocht de Nederlandse politiediensten snelheidsinformatie over gebruikers. Een Amerikaanse school verstrekte studenten laptops en ging daarmee ongemerkt via de webcam hun thuisgedrag monitoren; Een dating site moest toegeven dat een deel van de vrouwelijke profielen eigenlijk door hen gecreëerde chatbots zijn; Facebook liet haar app bewust crashen om te weten te komen hoe verslaafd gebruikers zijn; Apple zorgde ervoor dat iPhones steeds trager werden om de verkoop van een nieuw model aan te jagen.; Amazon verwijderde op afstand onder meer George Orwell’s boek 1984 van de Kindle reader bij klanten; Dropbox bleek door gebruikers verwijderde bestanden een jaar later toch nog te hebben en zette ze per ongeluk terug;  Apple zette ongevraagd het nieuwe album van U2 op telefoons van 500 miljoen gebruikers; Op stations bleken reclamebillboards heimelijk camera’s te hebben om de emoties van hun publiek te scannen; John Deere maakte het elektronisch onmogelijk dat iemand anders dan een dealer een reparatie kan uitvoeren – en dus gingen klanten hun eigen tractor maar hacken.

 

Er is een mooie Engelse uitdrukking voor de bazen van deze techbedrijven: “They must have been smoking some weird stuff…”

Vertrouwen in de slimme samenleving

Leuk hoor, die digitale transformatie van onze samenleving. Maar houden we er ook nog een beetje grip op nu algoritmes overal onze beslissingen beïnvloeden, nu grote internetplatforms onevenredig veel invloed krijgen, nu we nepnieuws niet meer van nieuws kunnen onderscheiden en nu de complexiteit tot steeds grotere hoogte wordt opgestuwd? Een essentiële vraag, want als we de grip kwijtraken is ook het vertrouwen weg. En zonder vertrouwen... tja dan staat alles stil.

Met die vraag gingen Sander Klous en ik ongeveer een jaar geleden aan de slag. Inmiddels hebben we ook antwoorden. Have no fear dus ;-) We kwamen erachter dat een aantal basisprincipes die we bijvoorbeeld ook bij de aanleg van een verkeersnetwerk gebruiken ook prima bruikbaar zijn om de slimme samenleving op een andere manier in te richten. Onze conclusie: Do it MAD: Modulair, Agile en Decentraal.  Je raadt het waarschijnlijk al, we hebben die antwoorden in een boek gestopt: Vertrouwen in de slimme samenleving. Je doet me een groot plezier als je dat boek hier koopt. Ik praat er ook met veel plezier eens over door. Al was het maar omdat dit thema me zo fascineert. 

 

 

Burgerlegers op internet

Hoewel ik geen wetenschapper ben mocht ik toch meedoen met een onderzoek van de Volkskrant onder wetenschappers. De centrale vraag aan wetenschappers was: Hoe wordt het internet weer van ons? Des te opmerkelijker is het dan dat mijn idee als nummer 1 - over waarom we een nieuw type platform nodig hebben en hoe een mengvorm van appstore en wikipediamodel dat wel eens zou kunnen zijn - werd genoemd (en geroemd) door de professionele jury. Trots? Zeker. Maar ik weet ook dat er nog een hoop werk te doen is om dat idee meer handen en voeten te geven. Wordt vervolgd.  

Het artikel zit hier achter een betaalmuur. 

Een ongemakkelijke waarheid over vertrouwen

Ik schreef een dingetje over accountants. Of beter gezegd: over vertrouwen. En dat vertrouwen heel anders werkt dan we allemaal geneigd zijn te denken. Vertrouwen is namelijk een menselijke strategie om te kunnen dealen met complexiteit. Toen ik dat voor het eerst doorhad zat ik daar wel even op te kauwen.